Indoneziyada korrupsiya

Korrupsiyaga oid jiddiy maʼlumotlarni yigʻish qiyin boʻlsa-da, Indoneziyadagi korrupsiya jamoatchilik fikri, soʻrovlar va har bir tizim qanday ishlashini kuzatish orqali aniq koʻrinadi[1].

Transparency International tashkilotining 2021-yilgi korrupsiyani idrok etish indeksi mamlakatni 180 mamlakat ichida 96-oʻrinni egalladi[2], bu oʻtgan yilgi 102-oʻrindan yaxshilangan. Indeksdagi 180 ta davlat ichida yuqori oʻrindagi davlatlar eng halol davlat sektoriga ega deb hisoblangan shkala boʻyicha tartiblangan[3].

Indoneziyada korrupsiyani topish mumkin boʻlgan davlat sektorida ikkita asosiy soha mavjud. Bular adliya va davlat xizmati sohalaridir. Adliya sohasidagi korrupsiya uning qonunlarni ijro etishdagi samarasizligi, adolatni taʼminlamaslik, qonun ustuvorligiga putur yetkazishi bilan koʻrinadi. Ushbu sektordagi korrupsiya sohalari politsiya va sudlarni oʻz ichiga oladi. 2008-yilda davlat sektori halolligi tadqiqotida Oliy sud Indoneziyadagi boshqa davlat xizmatlariga nisbatan halollik boʻyicha eng past oʻrinni egalladi[4]. Sudlar adolatsiz qarorlar qabul qiladi va yuqori norasmiy xarajatlarga ega deb qaraldi.

Davlat xizmatidagi korrupsiyaning dalillari sohada oʻtkazilgan soʻrovlardan olingan. Baʼzi soʻrovlar shuni koʻrsatdiki, ularning deyarli yarmi pora olgan. Davlat xizmatchilarining o‘zlari korrupsiyani tan olishadi[1].

2012-yil yanvar oyida Indoneziya 2011-yilda korrupsiya tufayli 2,13 trillion rupiy (238,6 million AQSh dollari) yo‘qotgani haqida xabar berilgan edi. Danang Vidoyoko tomonidan muvofiqlashtirilgan „Indoneziya korrupsiyaga qarshi kurash“ notijorat tashkiloti tomonidan olib borilgan tadqiqotga koʻra, yoʻqolgan pullarning katta qismini oʻgʻirliklar tashkil qiladi va „hukumat investitsiyalari pul oʻtkazishga eng moyil boʻlgan sektordir“[5].

Kompaniyalar litsenziya va ruxsatnomalarni olish jarayonida qogʻozbozlik va keng tarqalgan tovlamachilikdan xavotirda va ular koʻpincha davlat shartnomalarini olishda shaxsiy munosabatlarga asoslangan tartibsiz toʻlovlar yoki imtiyozlar talabiga duch kelishadi. Kompaniyalar, shuningdek, Indoneziya rasmiylari tomonidan naqd toʻlovlarga muntazam talab va sovgʻalar kutishini xabar berishdi[6].

  1. 1,0 1,1 Lateef, S. et al; Combating Corruption in Indonesia, World Bank East Asia Poverty Reduction and Economic Management Unit 2003 Full text
  2. „Corruption Perceptions Index 2021 for Indonesia“ (en). Transparency.org. Qaraldi: 2022-yil 19-mart.
  3. „Corruption Perceptions Index 2020 for Indonesia“ (en). Transparency.org. Qaraldi: 2022-yil 19-mart.
  4. (Komisi Pemberantasan Korupsi, Integritas Sektor Publik Indonesia Tahun 2008: Fakta Korupsi dalam Layanan Publik, (Jakarta: Direktorat Penelitian dan Pengembangan Komisi Pemberatasan Korupsi, 2009), pg 10.)
  5. Ezra Sihite. „Corruption Costs Indonesia $238m in 2011“. Jakarta Globe (2012-yil 30-yanvar). 2013-yil 18-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 30-aprel.
  6. „Indonesia Corruption Profile“. Business Anti-Corruption Portal. 2015-yil 2-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 2-iyul.

Developed by StudentB